Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Σοσάκια

Η επιτυχία και η μεγάλη διάδοση που γνώρισε το συγκριτικό πινακάκι με τις (πράγματι αβυσσαλέες) διαφορές μεταξύ της ελληνικής πρότασης και της μνημονιακής συμφωνίας που πρότειναν (και τελικά υπογράψαμε) οι εταίροι, δείχνει ίσως τη συνταγή της επιτυχίας και για άλλα θέματα, επικαιρότητας ή πιο διαχρονικά, που συναντάμε συχνά στις καθημερινές μας συζητήσεις. Ζητήματα που χρειάζονται απαντήσεις, αναλυτικές επεξεργασίες ή κωδικοποιημένες, εκλαϊκευτικές σημειώσεις, με τις οποίες θα ήταν ωφέλιμο να καταπιαστεί κανείς, συμπυκνώνοντας την ουσία τους –όχι απαραίτητα σε πινακάκι, αλλά και σε ειδικά αφιερώματα, ένθετα, μπροσούρες, ή και σε άλλες μορφές πέραν της έντυπης- που μπορούν να διαδοθούν μαζικά και να αξιοποιηθούν για το άνοιγμα κάθε σφου. Σημειώνω ενδεικτικά κάποια θέματα, που μπορούν προφανώς να εμπλουτιστούν από τις προτάσεις της βάσης του μπλοκ.

 -Η πορεία του δημόσιου χρέους στο χρόνο, με στατιστικά στοιχεία. Οι αιτίες κι οι παράγοντες που το δημιούργησαν ή το γιγάντωσαν. Ο φαύλος κύκλος του δανεισμού και τα ποσά που έχει πληρώσει συνολικά ο ελληνικός λαός για τους τόκους και τα χρεολύσια. Το κούρεμα και οι καταστροφικές του συνέπειες στα ασφαλιστικά ταμεία. Τα συμπεράσματα κι οι περιορισμοί απ’ την πείρα της αργεντινής και του ισημερινού (που προχώρησαν σε μερική διαγραφή χρέους). Ο τρόπος που χειρίστηκαν αυτό το ζήτημα οι μπολσεβίκοι και πώς συνδέεται με την κατάληψη της εξουσίας.

-Κατ’ αντιστοιχία των δύο τελευταίων σημείων: ανάλυση παραδειγμάτων από διάφορες χώρες, και απάντηση στα ιδεολογήματα που προκύπτουν από τη γενίκευση της πείρας τους. Είναι χαρισάμενη η ζωή στο νορβηγικό καπιταλισμό, που έχει παραμείνει εκτός εε; Τι ακριβώς έγινε στην περίπτωση της πορτογαλίας, που κατάφερε θεωρητικά να βγει από το δικό της μνημόνιο; Αρνήθηκαν όντως στην ισλανδία να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών τους; Ποια είναι τα συμπεράσματα που μας προσφέρει η περίοδος της «αριστερής διακυβέρνησης» στην κύπρο; Πού οδήγησαν τα εγχειρήματα της αυτοδιαχείρισης στη λατινική αμερική; Και ούτω καθεξής.

-Τι σούμα βγαίνει από τις τρεις και πλέον δεκαετίες ένταξης της ελλάδας στην ευρωπαϊκή κοινότητα; Τι έγινε με το εμπορικό της ισοζύγιο και την ανάπτυξη του παραγωγικού της ιστού; Σε τι κατεύθυνση αξιοποιήθηκαν οι επιδοτήσεις και ποιος είναι ο πραγματικός λόγος των χρηματικών ποσών που δίνει και παίρνει από την εε ο ελληνικός λαός; Ποιος ήταν ο ιστορικός πρόγονος της σημερινής εε; Ποιες ομοιότητες και πολιτικές συγγένειες υπάρχουν με την περίοδο της κυριαρχίας του τρίτου ράιχ;

-Πόσο αποτελεσματικός είναι ο ιδιωτικός τομέας; Πόσο κρατικοδίαιτοι είναι οι φλογεροί θιασώτες της ελεύθερης αγοράς; Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του δημόσιου τομέα στα πλαίσια του κμκ (κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού); Τι ισχύει σχετικά με το μύθο του υπερτροφικού δημόσιου; Πόσο ωφελημένο θα βγει το δημόσιο ταμείο από το διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους και τη μείωση των στρατιωτικών/αστυνομικών;

-Τι προβλέπει το δουβλίνο 2 και ποιες είναι οι συνέπειές του; Ποιος είναι ο ειρηνικός απολογισμός δράσης του νατο και των στρατιωτικών του επεμβάσεων; Ποιοι εκμεταλλεύονται τους μετανάστες και τι αντίκτυπο έχει αυτό στην ιθαγενή εργατική τάξη;

Σημειώνω επίσης, τελείως περιληπτικά, θέματα προς περαιτέρω θεωρητική μελέτη και πολύτιμα συμπεράσματα.
-Πώς μπορεί η καπιταλιστική κρίση να μετατραπεί σε επαναστατική; Πώς μπορεί να συμβάλει σε αυτό ο υποκειμενικός παράγοντας με τη δράση του; Πώς πολιτικοποιούνται οι οικονομικοί αγώνες της εργατικής τάξης; Πώς διαμορφώνονται οι συνειδήσεις, σε συνάρτηση με την ιδεολογική ζύμωση και την πείρα των εργαζόμενων μαζών; Πώς κατακτιέται το ανέβασμα του επιπέδου τους; Μέσα από ποιους κρίκους περνάει αυτή η διαδικασία;
-Πώς διαμορφώνεται το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα της εποχής μας; Ποιες είναι οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στα διάφορα κράτη; Ποια είναι η θέση της ελλάδας σε αυτό το σύστημα; Ποια είναι η κατάσταση του σύγχρονου ελληνικού καπιταλισμού, αλλά και της εργατικής τάξης στην ελλάδα;
-Και τι δυνατότητες ή δυσκολίες, σε κάθε ξεχωριστό τομέα, θα συναντούσε ένα επαναστατικό εγχείρημα στην ελλάδα, αν αποδεικνύοντας ο αδύναμος κρίκος της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας; Πού θα βασιζόταν, πού θα σκάλωνε, πώς θα αντιμετώπιζε τα άμεσα πρακτικά καθήκοντά του;


Αυτά ως μια πρώτη αρχή, κάπως πρόχειρα διατυπωμένα.

3 σχόλια:

Cos είπε...

Στις εξαιρετικά χρήσιμες επισημάνσεις σου (ξεχωρίζει κατά την γνώμη μου η ερώτηση: "Πώς μπορεί η καπιταλιστική κρίση να μετατραπεί σε επαναστατική; Πώς μπορεί να συμβάλει σε αυτό ο υποκειμενικός παράγοντας με τη δράση του;"), θα πρόσθετα:

Τι θα κάνει η επαναστατική κυβέρνηση μόλις η Λαϊκή Συμμαχία πάρει την εξουσία; Με ποιο τρόπο θα γίνει η έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ; Με ποιο τρόπο θα γίνει η διαγραφή του χρέους; Η κοινωνικοποίηση των παραγωγικών μονάδων, κάθε στρατηγικού τομέα της οικονομίας κλπ. θα γίνει με απαλλοτριώσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους ή με νόμους και διατάγματα; Τι αποτέλεσμα θα έχουν όλα αυτά στις διακρατικές σχέσεις της χώρας, αλλά και των επιμέρους οικονομικών μονάδων με το εξωτερικό εμπόριο; Πως θα λυθούν τα προβλήματα που θα υπάρξουν;

Ανώνυμος είπε...

@Cos
Νομίζω όλα αυτά με τον καιρό και σταδιακά, θα αναλύονται με όλο και περισσότερη λεπτομέρεια.
Είναι ενδεικτικό της τάση που υπάρχει, το γεγονός ότι μιλάμε όλο και περισσότερο για πράγματα σχετικά με τον σοσιαλισμό και το τι θα γίνει εκεί, από ότι παλιότερα.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Στην ιστοσελίδα του ρίζου υπήρχε στην άκρη ένα μπλε πλαίσιο όπου έβρισκες απαντήσεις σε ερωτήσεις "σος" της περιόδου (ήταν κάπως σαν sticky). Πολλά από αυτά ήταν από την στήλη "ερώτηση-απάντηση" που νομίζω δεν γράφεται σε τακτική βάση. Ίσως είναι όντως καλή ιδέα να επανέλθει κάτι ανάλογο λόγω των εξελίξεων.

Ijon Tichy