Πουτσισμός

 Προέρχεται από τη γερμανική λέξη «πουτς», που σημαίνει πραξικόπημα, και πολιτικά υποδηλώνει την αντίληψη πως αρκεί η δυναμική θέληση και πρακτική μιας μικρής, αποφασισμένης και πολύ καλά οργανωμένης μειοψηφίας, για την επαναστατική κατάληψη της εξουσίας. Λογική που δε στην ουσία της δε διαφέρει δραματικά απ’ την πρακτική της ανάθεσης σε μια κυβέρνηση, η ανάδειξη της οποίας αρκεί για να φέρει λαγούς με πετραχήλια. Εκτός κι αν πέσουν πάνω της οι κακοί να τη φάνε, έτσι στα καλά καθούμενα, κει που διαπραγματευόταν. This is a coup. Ή μάλλον «δις ιζ ε πουτς!» σε άπταιστη εσπεράντο.

Και να ‘ταν μόνο αυτό (και με αυτήν την έννοια) το πουτς που μας βρήκε. Ο πρωθυπουργός έδωσε τις προάλλες συνέντευξη στο ρ/σ το κόκκινο, για να μας πει πως ποτέ δεν είχε δηλώσει ότι θα έσκιζε τα μνημόνια και θα τα καταργούσε σε ένα νόμο, με ένα μόνο άρθρο –που ξαφνικά είναι κάτι σαν «το σοσιαλισμό σε μία μόνο χώρα» και μας πέφτει πολύ βαρύ για να γίνει. Δις ιζ ε πουτς! Κι αν το είχατε δει πουθενά γραμμένο, πχ στο ρεπορτάζ κάποιας ιστοσελίδας-εφημερίδας, μην το πιστεύετε. Θα το έχει χακάρει ο αδερφός του Βαρουφάκη.

Στην ίδια συνέντευξη, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε να τσιτάρει κάτι από τον Αριστερισμό του Λένιν, για τους εκβιασμούς και τις αναγκαίες υποχωρήσεις, δίνοντας ένα λενινιστικό επίχρισμα στην τακτική της κυβέρνησης. Δις ιζ ε πουτς –να ένα πουτς μετά συγχωρήσεως. Αλλά αν ο Γαπ κατέφευγε σε ρητά της Ρόζας, σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, χωρίς να διευκρινίζει με ποιο από τα δυο σκέλη τάσσεται, γιατί να μην τσιτάρει ο Αλέξης, που είναι κι αριστερός, κάτι από Λένιν; (Αναγκαία επεξήγηση προς Συριζαίους που τυχόν παρακολουθούν το μπλοκ και ίσως έχουν άγνωστες λέξεις: αντικαταστήστε το «τσιτάρω» με το «quotάρω» από το τουίτερ, για να βγάλετε νόημα. Α και ο «μαξιμαλισμός» δεν έχει καμία σχέση με το Μαξίμου, εσείς είστε ρεαλιστές, όχι σαν τους άλλους).

Αλλά τα «πουτς» έδιναν κι έπαιρναν και στη χτεσινή ΚΕ του Σύριζα. Εκεί όπου ο Τσίπρας πρότεινε εσωκομματικό δημοψήφισμα κατόπιν εορτής, επιβεβαιώνοντας πως έχει πάθει τελείως Γαπ (πουτς!). Ενώ ο Μπαλτάς πρότεινε να μοιράζονται δωρεάν μπουκαλάκια νερό σε όσους περιμένουν στις ουρές των ΑΤΜ (πουτς-πουτς), αν και είναι ίσως καλύτερα να δίνουν ντομάτες και κεσεδάκια με γιαούρτι. Κι οι της ΚΟΕ παραιτήθηκαν από την ΚΕ, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στο πουτς (πραξικόπημα) του Τσίπρα και τον ορισμό του έκτακτου Συνεδρίου, αφού έχει υπογραφεί η συμφωνία (φαντάσου δηλ να μην ήταν και έκτακτο). Τα μούτρα κρέας του έκαναν, και του έδεσαν τα χέρια, για να μην μπορεί να προχωρήσει με τις παραιτήσεις τους.

Όσο για το Λαφάζα και την πλατφόρμα του, αυτοί είναι ένα «πουτς» (με την καλή έννοια) από μόνοι τους, μιλώντας για την έξοδο από το ευρώ, σα να είναι κάποιο μαγικό ραβδάκι. Και όταν με το καλό χάσουν (κατά συνήθεια και παράδοση) τη φραξιονιστική διαπάλη στο εσωτερικό του κόμματος και αρχίσουν (που έχουν αρχίσει ήδη βασικά) τις ζυμώσεις για τη συγκρότηση ενός «χυλού νέου τύπου», μπορούν να επιλέξουν ως σύνθημα, που θα υπερβαίνει τις διαφορές τους, κάτι με «ευρωμονόδρομο». Από το οποίο ο ΠιΛαφ θα ερμηνεύει και θα κρατάει το όχι στο ευρώ, οι άλλοι το όχι στην ΕΕ (για ένα εναλλακτικό μονοπάτι εντός συστήματος) ενώ η κουκουέδικη ορολογία θα τους χρησιμεύσει, για να ψαρεύουν σε θολά νερά.

Έτσι λοιπόν από τα γαλαζοπράσινα νερά και μνημόνια (πουτς μπλε και τιρκουάζ) περάσαμε στο ροζ πουτσισμό, που έχει άλλη γλύκα και μας τον ετοιμάζουν σε διάφορα μήκη κι αποχρώσεις, για να το φάμε καλύτερα. Οπότε, ή που θα (τους) κάτσουμε να το απολαύσουμε ή που θα αντιδράσουμε, για να αντιστρέψουμε τους όρους. Όλα τα άλλα είναι πουτς μπλε μαρμαριγέ, για να περνάει η ώρα…